Το πρόσφατο θανατηφόρο τροχαίο στο οποίο έχασε τη ζωή του ο Τζώρτζης Μονογυιός, δείχνει για ακόμη μια φορά την έλλειψη παιδείας και τη λανθασμένη νοοτροπία που έχουμε ως κοινωνία, για τη διαδικασία της οδήγησης.

Ακόμη ένας θάνατος στους ελληνικούς δρόμους, ακόμη μια συζήτηση που ανοίγει αλλά δυστυχώς, φαίνεται πως εστιάζει σε λάθος κατεύθυνση.

Όπως συνηθίζεται -δυστυχώς- σε τέτοιες περιπτώσεις, από τη στιγμή που έγινε γνωστό το θλιβερό γεγονός, το τηλέφωνό μας δεν έχει σταματήσει να χτυπά.

Η απάντησή μας είναι η ίδια: "Δεν εστιάζουμε στο supercar ή στο εκάστοτε αυτοκίνητο, αλλά στον οδηγό". Το τίμημα είναι για ακόμη μια φορά, βαρύ και ασήκωτο, ιδιαίτερα για την οικογένεια και το φιλικό περιβάλλον του εκλιπόντος.

Ο Τζώρτζης Μονογυιός ήταν ένας από τους νεκρούς που είχαμε στην άσφαλτο τις τελευταίες ημέρες. Από την αρχή του νέου έτους, έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 10 συνάνθρωποί μας, οι οποίοι μάλιστα δεν οδηγούσαν κάποιο supercar, όπως η Ferrari ή η Porsche του Mad Clip, που επίσης χάθηκε πρόσφατα.

Εκείνοι, οδηγούσαν σαφώς πιο αδύναμα και φτηνά, άρα προσιτά σε περισσότερο κόσμο, αυτοκίνητα. Ωστόσο, είτε οδηγούμε αυτοκίνητα ισχύος 100 ίππων, είτε 600 ίππων, ο κίνδυνος είναι ίδιος γιατί στην ουσία, δε γνωρίζουμε να οδηγούμε, αφού το πρώτο στοιχείο που δεν αναγνωρίζουμε, είναι πόσα πολλά δεν ξέρουμε για μια τόσο ζωτικής σημασίας δραστηριότητα της καθημερινότητάς μας.

Οδηγοί που έχουμε πάρει δίπλωμα δείχνοντας τις "ικανότητές μας" στο παρκάρισμα ή ακόμη χειρότερα, στην οπισθογωνία, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα στους δρόμους.

Οι νεκροί και οι τραυματίες από ατυχήματα σε κάθε περιοχή της Ελλάδας, αποδεικνύουν πως έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε.

Το βασικό πρόβλημα δεν είναι τα supercars, που μπορεί μεν να έχουν υψηλότερες επιδόσεις, όμως συμμετέχουν σε λιγότερα θανατηφόρα τροχαία (2 στα 800), αφού είναι σαφώς λιγότερα αριθμητικά.

Το βασικό πρόβλημα είναι η δική μας άγνοια και το γεγονός ότι υποτιμούμε κάτι τόσο σοβαρό, όπως η οδήγηση, υποβιβάζοντάς το σε ζήτημα ήσσονος σημασίας.

Δε μπορεί να λέμε ότι σε έναν δρόμο που επειδή θεωρητικά μας προσφέρει ασφάλεια, κινούμαστε με ταχύτητες που πολλές φορές είναι υπερδιπλάσιες του ορίου, με ισχυρά αυτοκίνητα που δεν κατανοούμε πώς να χειριστούμε σωστά, αφού σε τέτοια περίπτωση είναι σαν να οπλοφορούμε.

Δυστυχώς, τα θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα συμβαίνουν καθημερινά και το συγκεκριμένο, με θύμα αυτή τη φορά τον Τζώρτζη Μονογυιό, έρχεται να προστεθεί στην μακάβρια λίστα.

Για να βελτιωθεί η κατάσταση πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία. Πρέπει πρώτα από όλα να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να σκεφτόμαστε το συνάνθρωπό μας που επίσης κινείται με το αυτοκίνητό του, τις οικογένειές μας και τους φίλους μας.

Αν αυτό συμβεί, μπορούμε να γίνουμε και καλύτεροι οδηγοί, όμως μέχρι να φτάσουμε σε εκείνο το σημείο, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε, σε κάθε επίπεδο...

Κωνσταντίνος Ιαβέρης