Το Χρονικό ενός προγραμματισμένου θανάτου-Φόνου του παιδιού (μας).
Ένα μωρό γεννιέται, ένας νέος Άνθρωπος, έρχεται στην οικογένεια. Τι διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια του; Τι βλέπει; Τι γράφει στον άγραφο δίσκο του μυαλού του;
Ι. Τον οδηγό πατέρα του στο αυτοκίνητο, να κάνει ότι ακριβώς χρειάζεται κάποιος, για να χάσει ό,τι πιο πολύτιμο έχει και βέβαια τα καταγράφει ανεξίτηλα στο παιδικό, ικανό μόνο για μιμήσεις μυαλό του. Τον βλέπει λοιπόν λυμένο χωρίς ζώνη Ασφαλείας, ξαπλωμένο, με κινητό στο χέρι , φραπέ στο άλλο χέρι , μουσική "τέντα", να μοιράζει
μούτζες και "ευγενικές" βρισιές στους συμπολίτες του, να περνάει τα stop, τα κόκκινα φανάρια, να πίνει και να οδηγεί, να τρέχει στη γειτονιά του, να μπλοκάρει διασταυρώσεις, να κλείνει διαβάσεις αναπήρων και αν το παιδάκι αυτό είναι τυχερό και δεν συνθλιβεί σαν αερόσακος από την μαμά του που το βαστάει αγκαλιά στο ταμπλό και δεν σπάσει το κεφάλι του στο παρ-πριζ ή το ράδιο Cd "πετώντας" χαμηλά από το πίσω κάθισμα που στέκει χωρίς παιδικό κάθισμα, τότε πάει σχολείο.
II. Εδώ βέβαια δεν υπάρχει ούτε μια διορθωτική κίνηση που θα βοηθούσε να βελτιωθεί εν μέρει η φοβερή ζημιά που έχει υποστεί η Συνείδηση του παιδιού από τις τραγικές και άθλιες συμπεριφορές του προτύπου γονιού. Αντίθετα ενισχύεται η φριχτή, ανάγωγη αυτή "αγωγή" από τους δασκάλους, εκπαιδευτικούς του που κάνουν ακριβώς τα ίδια απίστευτα λάθη μπροστά στα μάτια του μικρού μαθητού.
-Μάθημα, φυσικά, κυκλοφοριακής αγωγής ούτε υπάρχει ούτε θα υπάρξει στο μέλλον καθώς καμία πρόβλεψη για έδρα τέτοιου, ζωτικής σημασίας, μαθήματος δεν "αιωρείται", ούτε καθηγητές που θα διδάξουν (αύριο τους φοιτητές για να γίνουν αυτοί δάσκαλοι, Οδικής ασφάλειας, των παιδιών) υπάρχουν.
Έτσι λοιπόν το παιδί μεγαλώνοντας συνεχίζει να παίρνει από τον περιβάλλοντα χώρο αντίστοιχες γελοίες και επικίνδυνες πληροφορίες καθώς βλέπει:
III. Τους γείτονες, τους συγγενείς, τους μεγάλους γενικά να συμπεριφέρονται άθλια, τους αστυνομικούς στα περιπολικά να καταργούν τον Κ.Ο.Κ καθώς για παράδειγμα δεν φοράνε ζώνες ασφαλείας και στις μοτό τους έχουν λυμένα τα κράνη.
Βλέπει στην TV τους Υπουργούς, τους Βουλευτές, τον Πρωθυπουργό
και την αξιωματική Αντιπολίτευση να το "παίζουν" στα αυτοκίνητα τους Κωστίκας και Γιωρίκας, τους πρωταγωνιστές και "καλούς" των τηλεοπτικών σειρών και έργων να κάνουν τα "βλακωδέστερα" σαν αθάνατοι (όπως οι Πέρσες ), τέλος όλους τους επώνυμους να συμπεριφέρονται Ανόητα στους δρόμους και επικίνδυνα.
Έχοντας γίνει πλέον πεποίθηση ότι το Σωστό είναι αυτό που βλέπουν και μιμούνται αρχίζουν, οδηγώντας ποδήλατα, σκούτερ, παπάκια ακόμα και αυτοκίνητα (στην επαρχία) ή "αγροτικά" και τρακτέρ παράνομα με τις ευλογίες γονέων, να ολοκληρώνονται σαν οι αυριανοί εξολοθρευτές της ευτυχίας τους και όλων των άλλων.
ΙΑΒΕΡΗΣ
