Πρόσφατη διεθνής μελέτη δείχνει ότι σε χώρες με αυξημένο μέσο εισόδημα, όπως είναι οι Ευρωπαϊκές, τα άτομα που ζουν σε λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές έχουν αυξημένες πιθανότητες να χάσουν τη ζωή τους ή να τραυματιστούν σοβαρά λόγω τροχαίου ατυχήματος.
Ένα άρθρο με τίτλο “Systemic inequalities in road safety outcomes across high income countries and lessons from intervention approaches” που συνέγραψαν οι Nicola Christie, Sarah Jones, Sarah O’ Toole και μεταφράζεται ως «Συστημικές ανισότητες στα αποτελέσματα οδικής ασφάλειας σε χώρες με υψηλό εισόδημα και διδάγματα από παρεμβατικές προσεγγίσεις», φωτίζει μια κοινωνική-ταξική πτυχή των τροχαίων ατυχημάτων.
Στο κείμενο που δημοσιεύεται στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό «Journal of Transport and Health” (Τεύχος 41, Μάρτιος 2025) και μπορείτε να βρείτε εδώ, η μελέτη των τριών συγγραφέων εστιάζει σε χώρες υψηλού μέσου εισοδήματος, γνωστές αλλιώς και ως «αναπτυγμένες», υποστηρίζοντας πως τα άτομα τα οποία ζουν σε λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές πόλεων, έχουν περισσότερες πιθανότητες να χάσουν τη ζωή τους ή να τραυματιστούν σοβαρά, σε σύγκριση με εκείνα που κατοικούν σε περισσότερο αναπτυγμένες περιοχές.
Ποιοι είναι οι λόγοι που συντελούν στο παραπάνω συμπέρασμα; Σύμφωνα με το άρθρο, η βάση του οποίου είναι η Μεγάλη Βρετανία, πρωτεύων παράγοντας είναι το γεγονός πως οι άνθρωποι που ανήκουν στις χαμηλότερες οικονομικά τάξεις, συνήθως κατοικούν σε περιοχές όπου οι κίνδυνοι είναι περισσότεροι.
Διόλου τυχαία, οι τραυματισμοί ή και θάνατοι από τροχαία ατυχήματα σε αυτές τις περιοχές, αφορούν πολλαπλάσιους πεζούς από ότι συμβαίνει σε γειτονιές υψηλότερου εισοδήματος, αφού λόγω οικονομικών συνθηκών, περισσότεροι είναι οι νέοι και νέες που κινούνται ως πεζοί, ή χρησιμοποιούν δίκυκλα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε πως ο κίνδυνος τραυματισμού παιδιών ως πεζοί, στις επονομαζόμενες «μειονεκτικές περιοχές», είναι 3 φορές μεγαλύτερος σε σύγκριση με τα παιδιά των λιγότερο μειονεκτικών περιοχών.
Σε αυτό παίζουν ρόλο οι υποδομές, που είναι σαφώς χειρότερες σε τέτοιες γειτονιές, ενώ παραβάσεις όπως κίνηση με υπερβολική ταχύτητα, οδήγηση υπό επήρεια αλκοόλ και ουσιών, ή μη χρήση ζώνης ασφαλείας ή κράνους, παρατηρούνται συχνότερα.
Ακόμη ένα σημαντικό στοιχείο, είναι πως τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα ανά μίλι απόστασης, συμβαίνουν στις περιοχές χαμηλού μέσου εισοδήματος.
Πώς θα μπορούσε όμως να αντιμετωπιστεί αυτό το σημαντικό ζήτημα; Η ερευνητική ομάδα του κειμένου θεωρεί πως χρειάζονται μέτρα σε πολλά επίπεδα, όπως στη βελτίωση των υποδομών, της εκπαίδευσης και σε αλλαγές στη μέθοδο επιβολής του νόμου.
Μια προτεινόμενη ενέργεια, είναι η ενεργή εμπλοκή των ίδιων των περιοχών-κοινοτήτων στην κατανόηση των προβλημάτων που υπάρχουν στον τομέα της Οδικής Ασφάλειας.
Επιπλέον, η συλλογή δεδομένων αναφορικά με τα τροχαία ατυχήματα και η σωστή ανάλυσή τους, παίζουν σημαντικό ρόλο, ενώ στις προτάσεις εντάσσεται και η δημιουργία ασφαλών χώρων, αποκομμένων από την κυκλοφοριακή κίνηση, για να παίζουν τα μικρά παιδιά.
Όπως τονίζεται στο άρθρο, οι παρεμβάσεις πρέπει να επικεντρώνονται σε ευρύτερες συστημικές αλλαγές που προστατεύουν τους ευάλωτους χρήστες του δρόμου, όπως οι νέοι πεζοί, οι ποδηλάτες και οι επιβάτες οχημάτων.
Φυσικά, τα παραπάνω δε θα μπορέσουν να λειτουργήσουν, αν δεν υπάρξει εστίαση στην εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των νέων, τόσο μέσω της οικογενειακής όσο και μέσω της σχολικής εκπαίδευσης, από μικρή ηλικία.
ΝΩΝΤΑΣ ΔΟΥΖΙΝΑΣ
Photo: Unsplash - Georg Eiermann