Η επιλογή που θα κάνουμε όταν έρθει η στιγμή αντικατάστασης των ελαστικών είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς αφορά σε ένα από τα θεμελιώδη σημεία του αυτοκινήτου μας.
Τα ελαστικά αποτελούν το μοναδικό σημείο επαφής του οχήματός μας με το δρόμο και για αυτό, η σωστή επιλογή όταν έρθει η ώρα της αντικατάστασης, έχει μεγάλη βαρύτητα για την ασφάλειά μας.
Ποιοι είναι όμως οι σημαντικότεροι λόγοι για αλλαγή των ελαστικών του αυτοκινήτου μας; Η Michelin, με τη διεθνή τεχνογνωσία που διαθέτει στον τομέα, μας βοηθά να εξετάσουμε 6 συνηθισμένες περιπτώσεις.
Διάτρηση
Αν και τα σύγχρονα ελαστικά έχουν κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι διατρήσεις να είναι πιο σπάνιες, εντούτοις αυτό παραμένει αρκετά πιθανό.
Σε περίπτωση που διαπιστωθεί πως το ελαστικό έχει χάσει την πίεσή του ενώ το όχημα είναι ακίνητο, τότε θα πρέπει να ελεγχθεί από ειδικό, για πιθανές ζημιές που θα το καταστούν μη επισκευάσιμο.
Αν πάλι η πίεση χαθεί ενώ το αυτοκίνητο βρίσκεται σε κίνηση, τότε ο οδηγός θα πρέπει να ακολουθήσει μια σειρά από ενέργειες, ώστε να σταματήσει σε σημείο με ασφάλεια και εφόσον γίνεται, να προβεί σε αντικατάσταση του ελαστικού. Φυσικά, και σε αυτή την περίπτωση, το ελαστικό πρέπει να ελεγχθεί από ειδικό επαγγελματία.
Υπερβολική φθορά
Ο τακτικός έλεγχος των ελαστικών είναι απαραίτητος, ώστε να αποφευχθεί η υπέρμετρη φθορά η οποία μπορεί να μειώσει την απόδοσή τους και κατά συνέπεια, την ασφάλεια κατά τη διάρκεια της οδήγησης.
Υπέρμετρη φθορά σημαίνει πως σε δύσκολες συνθήκες κίνησης -όπως βροχή, λάσπη ή περιπτώσεις φρεναρίσματος έκτακτης ανάγκης,- η απόδοση των ελαστικών δε θα είναι αυτή που πρέπει και άρα, το αυτοκίνητο είτε θα σταματήσει πιο μακριά σε περίπτωση φρεναρίσματος, είτε δε θα κάνει ακριβώς αυτό που του "ζήτησε" ο οδηγός.
Πώς ελέγχουμε όμως τη φθορά των ελαστικών; Όπως μας ενημερώνει η Michelin για τα ελαστικά της, ο δείκτης φθοράς επισημαίνεται από το χαρακτηριστικό ανθρωπάκι της εταιρείας, που βρίσκεται σε ειδικό σημείο στον ώμο κάθε ελαστικού, δείχνοντας τη θέση των δεικτών φθοράς του πέλματος στα αυλάκια της επιφάνειας του ελαστικού. Όταν μιλάμε για δείκτες φθοράς, αναφερόμαστε στις μικρές ανυψωμένες επιφάνειες που βρίσκονται στο βάθος των αυλακιών του σκαλίσματος του πέλματος.
Εφόσον η επιφάνεια της γόμας του πέλματος βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με αυτές, τότε αυτό σημαίνει πως το βάθος σκαλίσματος έχει φτάσει πολύ κοντά ή κάτω από το νόμιμο όριο των 1,6 χιλιοστών και κατά συνέπεια, πως η ώρα αντικατάστασης των ελαστικών έχει φτάσει.
Γήρανση
Σε παλαιότερο άρθρο έχουμε αναφερθεί στη διάρκεια ζωής και στη γήρανση των ελαστικών. Η γήρανση του ελαστικού δεν εξαρτάται τόσο από την ημερομηνία παραγωγής τους, αλλά κυρίως από εξωγενείς παράγοντες όπως θερμοκρασία, συντήρηση, συνθήκες αποθήκευσης και χρήσης, φορτίο, πιέσεις, καθώς επίσης και το στυλ οδήγησης.
Όσο πιο καλές είναι οι συνθήκες διατήρησης των ελαστικών σε περίπτωση που αυτά δε χρησιμοποιούνται, ή όσο πιο ομαλή είναι η οδήγηση κατά τη διάρκεια της κίνησης, τότε είναι σαφές πως αυξάνεται και η διάρκεια ζωής των ελαστικών τα οποία, σε διαφορετική περίπτωση, θα "γεράσουν" και άρα θα απαιτούν αντικατάσταση σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα.
Ζημιά στο ελαστικό
Σε περίπτωση που το ελαστικό χτυπήσει σε σταθερό αντικείμενο όπως γωνία πεζοδρομίου, πέτρα ή ακόμη και σε λακκούβα, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για σκίσιμο, διάτρηση ή παραμόρφωση.
Αν υπάρξει τέτοιο χτύπημα και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο οδηγός να το αισθανθεί στο "τιμόνι", ενώ μπορεί να χαλάσει ακόμη και η ευθυγράμμιση του αυτοκινήτου.
Σε κάθε περίπτωση, συνίσταται ο έλεγχος από κάποιον ειδικό επαγγελματία, καθώς υπάρχει σοβαρή περίπτωση το ελαστικό να έχει υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά, η οποία να μην είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού.
Ανομοιόμορφη φθορά
Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που τα ελαστικά παρουσιάζουν ανομοιόμορφη φθορά. Αυτό σημαίνει πως είτε δεν έχουν φθαρεί όλα στον ίδιο βαθμό είτε η φθορά δεν είναι ομοιόμορφη σε όλο το πλάτος του πέλματος. Αυτό το γεγονός έχει άμεση συνέπεια στην ισορροπία και κατά συνέπεια, στην οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου.
Η ανομοιόμορφη φθορά μπορεί να συμβαίνει επειδή έχουν οριστεί λανθασμένες πιέσεις στα ελαστικά, ή να δείχνει πως υπάρχει πρόβλημα με την ευθυγράμμιση, τη ζυγοστάθμιση, την ανάρτηση ή τη μετάδοση του αυτοκινήτου.
Τρόποι πρόληψης από ανομοιόμορφη φθορά είναι, για τα δικίνητα αυτοκίνητα, η μεταφορά των τροχών από εμπρός πίσω τακτικά, ενώ παράλληλα συνίσταται να ελέγχεται η ευθυγράμμιση και η ζυγοστάθμιση κάθε 6 μήνες.
Όπως μας ενημερώνει η Michelin, οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις μη ομοιόμορφης φθοράς των ελαστικών είναι:
• Φθορά στο ένα άκρο, δηλαδή ένας τροχός να μην έχει ευθυγραμμιστεί.
• Φθορά και στα δύο άκρα, που προκαλείται σε περίπτωση που κάποιο ελαστικό έχει λιγότερη πίεση αέρα από όσο πρέπει.
• Φθορά κατά μήκος του κέντρου του πέλματος του ελαστικού, που συμβαίνει εφόσον έχει οριστεί περισσότερη πίεση αέρα από όσο χρειάζεται
Χρήση διαφορετικών ελαστικών
Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που οδηγοί χρησιμοποιούν ελαστικά τα οποία διαφέρουν σε διαστάσεις, βρίσκονται σε διαφορετικό στάδιο φθοράς ή ακόμη και προέρχονται από διαφορετικούς κατασκευαστές.
Αυτό είναι μια λάθος ενέργεια που δεν πρέπει να συμβαίνει, καθώς έχει σοβαρή επίπτωση στην ισορροπία του αυτοκινήτου, αφού είναι δεδομένο πως η φθορά δε μπορεί να είναι ομοιόμορφη από τη στιγμή που τα ελαστικά έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους.
Για αυτό, η Michelin συνιστά τη χρήση ίδιου τύπου ελαστικών σε όλο το αυτοκίνητο.